آلوئه‌ورا – تمام نکاتی که باید درباره مصارف آلوئه‌ورا، مقدار مصرف و خطرات آن بدانید
هزاران سال است که انسان برای بهبودی و لطافت پوست از ژل برگ‌های آلوئه‌ورا استفاده می‌کند. درواقع، این گیاه سالیان سال، درمانی محلی برای بسیاری از ناخوشی‌ها ازجمله یبوست و عوارض پوستی بوده است. پژوهش‌های عصر مدرن درباره مزایای این گیاه متناقض است؛ برخی شواهد نشان می‌دهند که با تومورها مقابله می‌کند و برخی آن را علت سرطان روده بزرگ می‌دانند.
هیچ ماده غذایی حاوی آلوئه‌ورا وجود ندارد پس باید آن را به‌صورت مکمل یا ژل مصرف کرد.
مصرف برخی اشکال آن بی‌خطرتر از اشکال دیگر است و استفاده مستمر از آن توصیه نشده است.
مصارف
پژوهشی نشان می‌دهد که استفاده باستانی از آلوئه‌ورای موضعی برای درمان پوست، حداقل برای برخی عارضه‌ها، مؤثر بوده است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ژل آلوئه‌ورا احتمالاً در درمان پسوریازیس، سبوره، شوره، خراش‌های پوستی و سوختگی‌های اندک و جراحت‌های پوستی ناشی از پرتودرمانی مؤثر است. به نظر می‌رسد آلوئه‌ورا در درمان تب‌خال‌های ناشی از هرپس تناسلی در مردان هم مفید است.
شواهد محکمی وجود دارد که نوشیدن آب آلوئه‌ورا(که با آن لاتکس هم می‌گویند) ملینی بسیار قوی است. درواقع، زمانی آب آلوئه‌ورا در قسمت داروهای ملین بدون نیاز به نسخه فروخته می‌شد. اما به دلیل اینکه بی‌خطر بودن آن قطعاً ثابت نشده بود، سازمان غذا و داروی آمریکا در سال 2002 دستور داد تا ملین‌های حاوی آلوئه‌ورا یا تغییر فرمول داده شوند یا از قفسه‌های فروشگاه‌ها برداشته شوند.
به نظر می‌رسد ژل خوراکی آلوئه‌ورا با کاهش سطح قند خون به بیماران دیابتی کمک می‌کند. احتمالاً به کاهش کلسترول هم کمک می‌کند. نتایج پژوهش‌ها درباره تأثیر آلوئه‌ورا بر بیماری‌های دیگر چندان شفاف نیست.
مقدار مصرف
دوز آلوئه‌ورای موجود در کرم‌ها و ژل‌ها متفاوت است. برخی کرم‌ها برای سوختگی‌های خفیف حاوی 0.5% و برخی کرم‌های دیگر برای درمان پسوریازیس حاوی 70% آلوئه‌ورا هستند. مکمل خوراکی آن دوز مشخصی ندارد. برخی برای درمان یبوست در صورت نیاز روزانه 100 تا 200 میلی‌گرم آب آلوئه‌ورا یا 50 میلی‌گرم عصاره‌ی آن را مصرف می‌کنند. برای درمان دیابت روزانه 1 قاشق غذاخوری از ژل آن کافی است. مصرف دوز خوراکی بالای آلوئه‌ورا یا لاتکس خطرناک است. بهتر است درباره نحوه مصرف این گیاه با پزشک مشورت کنید.
خطرات
پژوهشگران در مورداستفاده مستمر از این گیاه هشدار داده‌اند؛ اما اگر محصولات حاوی آلوئه‌ورا، بدون آلوئین باشند عصاره این گیاه که اثبات شده موجب سرطان روده بزرگ می‌شود برای استفاده موضعی برای درمان سوختگی و نوشیدن اشکالی ندارد. آلوئین میان برگ خارجی گیاه آلوئه‌ورا و ماده چسبناک داخل آن وجود دارد.
- عوارض جانبی. مصرف موضعی آن شاید موجب تحریک پوست شود. مصرف خوراکی آن که تأثیر ملین دارد ممکن است موجب انقباض عضلات و اسهال شود. این امر موجب بروز اختلال در الکترولیت‌های خون افرادی می‌شود که بیش از چند روز آلوئه‌ورا خورده‌اند. همچنین روده بزرگ را رنگی می‌کند که دیدن تصویر آن هنگام کولونوسکوپی را دشوار می‌کند. پس یک ماه قبل از انجام کولونوسکوپی نباید آلوئه‌ورا بخورید. ژل آن برای استفاده خوراکی یا موضعی باید بدون آلوئین باشد زیرا دستگاه گوارش را تحریک می‌کند.
- خطرات. آلوئه‌ورای موضعی را روی بریدگی‌های عمیق یا سوختگی‌های شدید نمالید. افرادی که به سیر، پیاز و لاله آلرژی دارند احتمالاً به این گیاه نیز آلرژی دارند. خوردن دوز بالای این گیاه خطرناک است. درصورتی‌که دچار مشکلات روده، بیماری قلبی، هموروئید، نارسایی کبد، دیابت یا اختلال الکترولیت هستید، آلوئه‌ورای خوراکی مصرف نکنید.
- تداخل دارویی. اگر دارویی را به‌طور مرتب مصرف می‌کنید قبل از شروع مصرف مکمل‌های آلوئه‌ورا با پزشک مشورت کنید. این مکمل‌ها ممکن است با داروها و مکمل‌هایی چون داروهای دیابت، داروهای قلب، ملین‌ها، استروئیدها و ریشه شیرین‌بیان، تداخل داشته باشند. استفاده خوراکی از ژل آلوئه‌ورا هم‌زمان با برخی داروها، جذب آن‌ها را مختل می‌کند.
با توجه به عدم وجود شواهد کافی مبنی بر بی‌خطر بودن آلوئه‌ورا، کودکان و زنان باردار یا شیرده نباید از مکمل‌های خوراکی آن استفاده کنند.
این مطالب را نیز بخوانید:
- مواد غذایی چه تأثیری بر پوست دارند و چه مواد غذایی برای پوست مفید هستند؟
- اثرات و فواید سویا بر زیبایی پوست و برطرف کردن خطوط دور چشم
- ۵ ماده‌ی مغذی که مصرف آن‌ها به بهبود کیفیت پوست شما کمک می‌کند
- مصرف ۷ ماده غذایی برای داشتن پوست لطیف و درخشان
- چگونه با مصرف میوه‌ها، سبزی‌ها و عسل ظاهر پوست خود را بهبود ببخشید
- مواد غذایی مناسب برای حفظ لطافت و سلامت پوست را بهتر بشناسیم