آکنه دوران نوجوانی – درمان‌های تجویزی برای آکنه – بخش دوم
درمان آکنه دوران نوجوانی: داروهای خوراکی
پزشک برای آکنه خفیف تا وخیم احتمالاً درمان‌های تجویزی خوراکی را همراه یا بدون درمان‌های موضعی پیشنهاد می‌دهد. برخی از انواع آن‌ها عبارتند از:
- آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی. مصرف روزانه آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان آکنه وخیم‌تر دوران نوجوانی به کشتن باکتری‌ها و کاهش تورم کمک می‌کند. این داروها معمولاً برای دوره‌ای شش‌ماهه یا کمتر تجویز می‌شوند. با گذشت زمان، ممکن است باکتری‌ها نسبت به نوع خاصی از آنتی‌بیوتیک مقاوم شوند. در این شرایط، پزشک نوع دارو را تغییر خواهد داد.
عوارض جانبی آنتی‌بیوتیک‌ها به دارویی که مصرف می‌کنید بستگی دارد اما ممکن است مشکلاتی چون ناراحتی معده، سرگیجه، تغییر رنگ پوست و حساسیت به نور خورشید ایجاد کنند. تتراسایکلین شاید موجب زرد شدن دندان‌ها و اختلال در شکل‌گیری استخوان‌ها شود پس مصرف آن به کودکان زیر 14 سال و زنان باردار توصیه نمی‌شود. مصرف داکسی‌سایکلین و مینوسایکلین هم به کودکان زیر 14 سال و زنان باردار توصیه نمی‌شود.
- ایزوترتینوئین. این دارو، در گروه رتینوئیدها بسیار قوی است. این دارو برای درمان آکنه وخیم یا متوسط که با درمان‌های دیگر غیرقابل‌کنترل است، استفاده می‌شود. این دارو، تولید چربی غدد پوست را کاهش می‌دهد. همچنین، التهاب و انسداد فولیکول‌های مو را کاهش می‌دهد. مصرف این دارو، یک یا دو بار در روز، به مدت چندین ماه اکثر موارد آکنه را از بین می‌برد.
رایج‌ترین عوارض جانبی این دارو، خشک شدن پوست، چشم‌ها، دهان، لب‌ها و بینی است. عوارض جانبی دیگر شامل خون‌دماغ، درد، کاهش دید در شب، حساس شدن به نور خورشید و تغییر در سطح تری‌گلیسرید و عملکرد کبد می‌شود. بروز عوارض جانبی وخیم پس از مصرف ایزوترتینوئین بسیار نادر است. به دلیل اینکه منجر به نقایص مادرزادی جدی می‌شود، زنان هنگام مصرف آن باید از دو نوع روش پیشگیری از بارداری استفاده کنند. افرادی که ایزوترتینوئین مصرف می‌کنند باید در فواصل زمانی معین، آزمایش خون بدهند.
بسیاری از نوجوانان و والدینشان، نگرانی‌هایی در مورد اثرات روانی ایزوترتینوئین دارند. ارتباط بین این دو چیست؟ متخصصان می‌گویند که تعدادی از افرادی که ایزوترتینوئین مصرف کرده‌اند، دچار افسردگی شدید شدند و اقدام به خودکشی کردند. اما هیچ‌کس مطمئن نیست که مصرف این دارو علت آن بوده است. واقعیت این است که افسردگی در بین افرادی که دچار آکنه هستند، فارغ از نوع درمان، شایع‌تر است.
بهتر است اگر والدین متوجه تغییر حالات روحی در فرزندانشان شدند مثلاً بی‌حالی یا عصبانیت یا از دست دادن علاقه به دوستان یا چیزهایی که معمولاً از آن‌ها لذت می‌بردند، آن‌ها را نزد پزشک ببرند.
- درمان‌های هورمونی. برخی دختران نوجوان آکنه مرتبط با هورمون‌هایی به نام آندروژن دارند. برای درمان این نوع از آکنه دوران نوجوانی احتمالاً پزشک قرص‌های پیشگیری از بارداری یا اسپیرونولاکتون توصیه می‌کند. عوارض جانبی درمان‌های هورمونی برای آکنه شامل نامنظم شدن عادت ماهانه، حساس شدن پستان‌ها، سردرد، لخته خون، فشارخون بالا و خستگی است.
آکنه دوران نوجوانی: نکاتی درباره درمان تجویزی آکنه
- درمان آکنه دوران نوجوانی را طبق دستور پزشک انجام دهید. رعایت کامل دستورالعمل درمانی پزشک اهمیت دارد. آن را در روتین روزانه خود قرار دهید. دارو را جایی قرار دهید که به‌راحتی در دیدرستان باشد نه در جعبه داروها. می‌توانید از روش‌های مختلف یادآوری هم استفاده کنید.
- درمان‌های دیگر آکنه را قطع کنید. اگر پزشک، درمانی را برایتان تجویز کرده هرگز هم‌زمان با آن از داروهای خانگی یا درمان‌های دیگر استفاده نکنید. به‌احتمال‌زیاد آن‌ها در بهبود شما تأثیری نخواهند داشت و حتی ممکن است آکنه را بدتر کنند.
- صبور باشید. درمان آکنه فوراً اثر نمی‌کند. حدود شش تا هشت هفته طول می‌کشد تا اثرات آن به‌تدریج نمایان شود. ممکن است شش ماه طول بکشد تا پوست کاملاً پاک‌سازی شود.
- نقش خود را فراموش نکنید. توصیه‌های مراقبت از پوست پزشک را رعایت کنید، مخصوصاً در مورد شستشو و استفاده از مرطوب‌کننده. از لوازم‌آرایشی چرب و محصولات مو استفاده نکنید زیرا منافذ پوست را مسدود و آکنه را تحریک می‌کنند. با وجود اینکه دشوار است اما در برابر وسوسه ترکاندن و فشار دادن آکنه مقامت کنید زیرا منجر به عفونت و به‌جا ماندن اثر آن می‌شود.
- با پزشک همراهی کنید. اگر یکی از درمان‌ها نتیجه نداد، ناامید نشوید. شاید مدتی طول بکشد تا درمان مناسب برای شما یافت شود. برای مشورت درباره گزینه‌های درمانی دیگر به پزشک مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که با انتخاب درمان مناسب، تقریباً همه موارد آکنه قابل‌درمان است.
این مطالب را نیز بخوانید: