گیاه شیرین بیان با اسم لاتینGlycyrrhiza glabra و اسم انگلیسیLiquorice یکی از گیاهانی است که به طور بسیار وسیع بوسیله فیتوتراب ها ( گیاه درمان های غربی و حکیم های ایرانی ) مورد استفاده قرار می گیرد .
شیرین بیان دارای یک سابقه تاریخی در ملل مصر،چین و یونان می باشد.اسم لاتین شیرین بیان از ریشه یونانی”شیرین ریشه” گرفته شده است.ریشه شیرین بیان بصورت خشک مصرف دارویی دارد.این گیاه همچنین بطور وسیع در صنایع غذایی بعنوان شیرین کننده مورد استفاده واقع می شود .
از سال 1950 تحقیقات بسیار زیادی روی شیرین بیان متمرکز شد که توانست قابلیت های بسیار زیادی از این گیاه را شناسایی کند.
شیرین بیان بعنوان یک ضدالتهاب در دستگاه گوارش بکار می رود.تحقیقات اخیر نشان میدهد، استفاده از این گیاه که عمدتا ریشه این گیاه می باشد می تواند از بروز زخم معده و حتی در مواردی از سرطان های گوارشی جلوگیری نماید.البته باید توجه داشت مصرف طولانی مدت این گیاه در شرایطی که مصرف کننده مستعد باشد باعث ایجاد یا افزایش فشارخون می شود.خاصیتی که باعث تمایز گیاه شیرین بیان از سایر ضدالتهاب ها می شود ، این است که این گیاه در عین عملکرد ضدالتهابی مثل سرکوب نفوذپذیری عروق، شرایط عروقی را بهم نمی زند و ایجاد زخم معده نمی کند .
نکته جالب در شیرین بیان این موضوع است که همان اثر ضدالتهابی شیرین بیان که قرنهاست شناخته شده و بعنوان یک پایه اساسی در درمان بیماری های التهابی گوارشی مورد استفاده واقع می شده است.بر روی پوست هم همان اثر را دارد و این بدان معنی است که عصاره ریشه شیرین بیان در پایه کرم می تواند بعنوان ضدالتهاب برای التهابات ناشی از لیزر یا پس از اپیلاسیون و حتی التهابات ناشی از آفتاب سوختگی نیز مورد استفاده قرار بگیرد .
