5 نشانه سرطان پوست و 4 درمان طبیعی و میزان تاثیرات این درمان‌ها – بخش دوم
سرطان پوست چیست؟
سرطان پوست وقتی ایجاد می‌شود که سلول‌های پوست بیش ازآنچه باید و به‌صورت غیرعادی رشد می‌کنند. هرگونه رشد غیرعادی سلول‌های پوست، سرطان پوست محسوب می‌شود اما فقط دو نوع از آن‌ها بدخیم است. سرطان پوست به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود:
- سرطان سلول پایه
- سرطان سلول سنگفرشی
- ملانوما
سرطان سلول پایه شایع‌ترین شکل سرطان پوست است و نسبتاً بی‌خطر است. سرطان سلول پایه در خارجی‌ترین لایه پوست پدیدار می‌شود و معمولاً علائم سرطان پوست مانند زخم‌های باز، لکه‌های قرمز، برآمدگی‌های درخشان یا جای زخم را دارد. سرطان سلول پایه، تومور خوش‌خیم محسوب می‌شود زیرا به‌ندرت از ناحیه اولیه تومور متاستاز می‌کند (منتشر می‌شود). منابع معتبر گزارش می‌داده‌اند که هرسال حداکثر سه میلیون مورد از این سرطان تشخیص داده می‌شود.
سرطان سلول سنگفرشی، نوع بدخیم سرطان است و در آن لایه‌های فوقانی پوست جهش می‌کنند و سلول‌های غیرعادی بی‌وقفه شروع به رشد می‌کنند.
علائم سرطانی آن عبارتند از: زخم‌های باز، لکه‌های قرمز پوسته‌پوسته و برآمدگی شاخصی با سوراخی در وسط آن به همین دلیل گاهی به سرطان سلول سنگفرشی، تومور «گاز موش» هم می‌گویند. سرطان سلول سنگفرشی ممکن است خونریزی داشته باشد یا کبره ببندد و اگر رشد آن ادامه پیدا کند موجب مرگ شود. گزارش شده است ک هرسال 700000 مورد تشخیص داده می‌شوند که 2500 مورد آن به مرگ می‌انجامد.
ملانوما، سومین و خطرناک‌ترین نوع سرطان بدخیم پوست است زیرا معمولاً کشنده است. طبق اعلام بنیاد سرطان پوست، «این زائده‌های سرطانی وقتی ایجاد می‌شوند که آسیب‌دیدگی بهبودنیافته دی.ان.ای. سلول‌های پوست، محرک جهش‌هایی (نقص‌های ژنتیکی) می‌شود که موجب تکثیر سریع سلول‌های پوست و ایجاد تومورهای بدخیم می‌شود.»
علائم ملانوما که سالانه 10000 آمریکایی را می‌کشد، عبارتند از: برآمدگی‌ها یا لکه‌هایی که شبیه خال هستند و معمولاً مشکی یا قهوه‌ای هستند. اما موارد متعددی هم گزارش شده که این زائده‌ها آبی، صورتی، قرمز، سفید یا حتی رنگ پوست هستند. اگر ملانوما در مراحل اولیه تشخیص داده شود، معمولاً قابل درمان قطعی است.
الفبای علائم سرطان پوست
علاوه بر خارش و تغییرات فوق‌الذکر در پوست، برای کمک به تشخیص زودهنگام سرطان پوست، پنج نشانه کلیدی وجود دارد. پزشکان توصیه می‌کنند که به‌طور منظم برای معاینه سرتاپا به پزشک مراجعه کنید و مراقب الفبای تومورهای پوستی باشید:
عدم تقارن: اگر دو نیمه خطی که در وسط خال یا زائده روی پوستتان کشیده‌اید نامتقارن بود، نشانه بدخیم بودن تومور است.
حاشیه: تومورهای خوش‌خیم معمولاً حاشیه منظم و لطیفی دارند. بنابراین، حاشیه ملانوما معمولاً ناهموار و ناصاف است.
رنگ: توموری که فقط یک رنگ دارد، نشانه خوبی است زیرا ملانوما رنگ‌های مختلفی دارد معمولاً طیف‌های مشکی، قهوه‌ای و برنزه. شاید آبی، قرمز و رنگ‌های دیگر هم باشد.
قطر: قطر سرطان‌های پوست خوش‌خیم کوچک‌تر از یک‌چهارم اینچ است. قطر ملانوما معمولاً بزرگ‌تر است پس به دنبال زائده‌های بزرگ‌تر باشید.
تغییر: اگر رنگ، ارتفاع، اندازه یا شکل تومور تغییر کرد یا علائم جدیدی (خونریزی، پوست‌ریزی، خارش و غیره) مشاهده شد، شاید خطرناک باشد.
همه سرطان‌ها از قواعد فوق پیروی نمی‌کنند. در هر عارضه پوستی باید هرگونه زائده یا لکه جدید را شناسایی کنید و درباره هر خال، کک و مک یا لکه‌ای که متفاوت از بقیه به نظر می‌رسد با پزشک مشورت کنید.
علائم دیگر سرطان پوست عبارتند از: زائده‌ها یا لکه‌هایی که بیش از حاشیه خود رشد می‌کنند، قرمز هستند، متورم می‌شوند یا بهبود نمی‌یابند. همچنین، اگر برآمدگی یا خال روی پوست حساس شد، به خارش افتاد یا درد و حساسیت در آن احساس شد یا اگر شکل آن تغییر کرد، پوسته‌پوسته شد یا خونریزی کرد، لطفاً به پزشک مراجعه کنید تا آن را معاینه و آزمایش کند.
درمان‌های استاندارد سرطان پوست
انستیتوی ملی سرطان، 5 نوع درمان استاندارد برای سرطان پیشنهاد می‌کند:
- جراحی
- پرتودرمانی
- شیمی‌درمانی
- درمان فتودینامیک (نوعی درمان برای سرطان با استفاده از دارو و نوع مشخصی نور لیزر برای کشتن سلول‌های سرطانی)
- درمان بیولوژیک (درمانی با استفاده از سیستم ایمنی بیمار برای مبارزه با سرطان)
مشکل اینجاست که اکثر این درمان‌ها به سیستم ایمنی بیمار آسیب می‌رسانند!